به نقل از «خبرگزاری برنا»

رکوردداران پرجمعیت‌ترین خانواده‌های جهان / مصرف روزانه ۹۰ کیلوگرم برنج فقط در یک خانواده!

تاریخ انتشار: ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۸۹۱۵۲

خانواده‌های بزرگ و پرفرزند جهان رد پای خود را به دوران معاصر هم کشانده‌اند. زوج‌هایی هستند که برای فرزندآوری دلایل پزشکی و حتی علمی خاصی دارند؛ با این حال ذوق داشتن فرزندان بیشتر اصلی‌ترین دلیلی است که با چندقلوزایی تقویت شده و خانواده‌هایی پرجمعیت پدید آورده است.

به گزارش برنا؛ دیدن خانواده‌های پرجمعیت که تا همین چند دهه قبل در ایران و دیگر کشورهای جهان اتفاقی عادی بود، مدتی است که به یک پدیده شگفت‌انگیز تبدیل شده و اخبار چنین خانواده‌هایی توجه مردم را به خود جلب می‌کند؛ با این حال همان زمان هم برخی خانواده‌ها عجیب بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مثلا والنتینا و فئودور واسیلیف در ۱۷۶۵ (بیش از دو قرن پیش) رکورد بیشترین فرزندی را که یک زوج به دنیا آورده است، در اختیار دارند. این زوج بین سال‌های ۱۷۲۵ تا ۱۷۶۵ در مجموع ۶۹ فرزند به دنیا آورده‌اند که از شانزده جفت دوقلو، هفت مجموعه سه قلو و چهار مجموعه چهار قلو تشکیل شده بود، یعنی در مجموع ۲۷ تولد. ۶۷ کودک از ۶۹ کودک از دوران نوزادی جان سالم به در بردند. ظاهرا آقای واسیلیف همسر دومی هم داشته و با او نیز ۱۸ بچه به دنیا آورده! البته این ادعاها قابل مناقشه است، زیرا سوابق خانوادگی در آن زمان به خوبی نگهداری نمی‌شدند، با این حال فهرست پرباری از این خانواده‌های پرجمعیت گردآوری شده است.

خانواده واسیلیف شاید پرفرزندترین خانواده ثبت شده در تاریخ باشد.

اگرچه خانواده واسیلیف تلاش زیادی کردند اما شانس هم با آنها یار بوده و چند قلوزایی توان محدود بیولوژیک مادران این خانواده را تقویت کرده؛ با این حال، رکورد بزرگترین خانواده جهان متعلق به یک خانواده هندی است. آقای زیونا که سال گذشته از دنیا رفت، در ۱۷ سالگی با همسر اول خود زاتیانگی ازدواج کرد و در طول سال‌ها بزرگترین خانواده زنده را با ۳۸ همسر و ۸۹ فرزند تشکیل داد. برخی گزارش‌ها این اعداد را بیشتر ذکر کرده‌اند.

خانواده بزرگ زیونا تا ۲۰۰ پوند (۹۰ کیلوگرم) برنج و ۱۳۰ پوند (۵۸ کیلوگرم) سیب زمینی در روز مصرف ‌می‌کنند و همگی در کنار هم و در یک ساختمان ۱۰۰ اتاقه ساکن هستند. این خانواده روستایی بیشتر محصولات مورد نیاز خود را از حیوانات و زمین‌های خود تامین می‌کنند. خانواده زیونا قبل از فوت پدر عکسی دسته‌جمعی گرفتند.

در سال ۲۰۱۶، مریام ناباتانزی از اوگاندا با ۴۴ فرزند در فهرست پرفرزندترین مادران جهان قرار گرفت. او که تا ۳۶ سالگی ۴۴ نوزاد (۴۳ کودک در قید حیات) به دنیا آورده بود، از یک بیماری ژنتیکی نادر رنج می‌برد و چند قلو به دنیا می‌آورد. وقتی مقامات اوگاندا متوجه شدند که پدر، این خانواده بسیار بزرگ را ترک کرده، آنها را مورد حمایت قرار دادند. بعد از آن بود که مریام در ۴۰ سالگی تحت درمان قرار گرفت و بهبود یافت.

ناباتانزی تا پیش از دریافت کمک شرایط سختی داشت.

در میان خانواده‌های پرجمعیت معاصر، نام رادفورد هم مشهور است. نوئل و سو رادفورد زمانی که کم سن و سال بودند با هم آشنا شدند و مدت زیادی منتظر تشکیل خانواده نماندند. سو فقط ۱۴ سال داشت که اولین فرزندشان کریستوفر را به دنیا آورد. آنها بزرگترین خانواده بریتانیا با ۲۲ فرزند هستند که در این در میان فرشته کوچک آنها، الفی، مرده به دنیا آمده بود. این خانواده یک اقامتگاه بزرگ دارند که قبلا خانه سالمندان بوده و مخارج زندگی را هم از طریق یک نانوایی موفق به نام شرکت رادفورد پای تامین می‌کنند.

رادفوردها در برنامه‌های تبلیغاتی مختلفی شرکت می‌کنند و یک صفحه فعال در اینستاگرام دارند.

جورجیانا واکارو ۴۶ ساله هم مادری رومانیایی است که نامش در فهرست مادرانی با بیش از ۲۰ فرزند ثبت شده؛ این خانواده که در خانه‌روستایی و ۸ اتاقه ساکن هستند با کمک هزینه دولتی زندگی خود را می‌گذرانند. فرزند اول این خانواده پسری است که چند سال قبل ازدواج کرد و پدر این خانواده سالی دو بار برای کار به خارج از کشور سفر می‌کند. جورجیانا در آخرین مصاحبه خود با رسانه‌های رومانی از ذوقی که برای فرزندآوری و بزرگ کردن آنها دارد گفته و تاکید کرده کار او با وجود خواهر و برادرهای بزرگتر چندان هم سخت نیست. در این کشور خانواده دیگری هم هستند که با ۱۸ فرزند رتبه دوم را در اختیار دارند.

خواهرها و برادرهای خانواده واکارو در رتق و فتق امور کمک حال مادرند.

خانواده بیت در آمریکا آنقدر از جذابیتشان مطمئنند که یک برنامه تلویزیونی راه انداخته‌اند. والدین این خانواده ۱۹ فرزندی، گیل و کلی جو، در ابتدای دهه سوم زندگی خود بودند که ازدواج کردند و حتی در خواب هم نمی‌دیدند که چنین خانواده بزرگی داشته باشند. یک سال بعد و با تولد اولین فرزندشان آنچنان حس خوبی پیدا کردند که تصمیم گرفتند فرزندان بیشتری داشته باشند.

برخی پژوهش‌ها (منتشر شده در ژورنال کتابخانه ملی پزشکی آمریکا) ثابت کردند که جذب بزرگسالان به صورت گرد و معصوم نوزادان دلیلی بیولوژیکی دارد. به هر حال بیت‌ها از آن زمان، ۱۹ فرزند و ۱۰ نوه دارند و انتظار دارند به زودی به ۴ نوه دیگر نیز خوشامد بگویند.

بیت‌ها به خوبی در اجرای برنامه تلویزیونی مهارت پیدا کرده‌اند.

 

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: پرجمعیت ترین خانواده ها دنیا آورده خانواده ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۸۹۱۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زنگ خطر برای کشتی ایران؛ آزادکاران نفس کم آوردند

عملکرد برخی آزادکاران ایران در قرقیزستان به دلیل ضعف بدنی انتقاد برانگیز بود؛ این موضوع در آستانه بازی‌های المپیک می‌تواند هشداری جدی برای کشتی آزاد کشورمان باشد.

به گزارش مشرق، مسابقات کشتی آزاد قهرمانی آسیا و گزینشی قاره کهن با کسب عنوان قهرمانی و ۲ سهمیه برای گوش‌شکسته‌های ایرانی به پایان رسید. در مسابقات گزینشی کشتی آزاد یونس امامی در وزن ۷۴ کیلوگرم و امیرعلی آذرپیرا در وزن ۹۷ کیلوگرم موفق به کسب سهمیه شدند. در این پیکارها احمد محمدنژاد جوان نتوانست سهمیه وزن ۵۷ کیلوگرم را برای ایران به ارمغان بیاورد.

هر چند که در پیکارهای بیشکک آزادکاران کشورمان موفق به کسب عنوان قهرمانی شدند اما این مسابقات حامل چند پیام مهم برای فدراسیون نشین‌ها بود. نخستین پیام این مسابقات فاصله بین نفرات نخست و تیم اصلی بود. در قرقیزستان هر پنج مدال ایران توسط نفرات اصلی تیم ملی ضرب شد.

اما مهمترین پیام این رقابت‌ها توجه به بدنسازی و آمادگی بدنی بود؛ برخی ملی‌پوشان ایران در اواسط رقابت‌ها با افت بدنی مواجه و حتی مجبور به گرفتن استراحت‌های پزشکی مصلحتی شدند که این موضوع در مبارزه امیرعلی آذرپیرا ملموس بود. افت بدنی آزادکاران در آستانه المپیک ۲۰۲۴ پاریس بدترین اتفاق ممکن است زیرا سطح کشتی المپیک با رقابت‌های قهرمانی آسیا بسیار متفاوت است و جای جبران حتی برای کوچکترین لغزشی نیز وجود ندارد.

آنچه که آزادکاران ایران در قرقیزستان به نمایش گذاشتند نمی‌تواند مطلوب رقابت‌های بزرگ و فراگیری همچون المپیک پاریس باشد زیرا سه نماینده ایران در مرحله گزینشی المپیک نتوانستند آنگونه که باید مقتدرانه در تشک حضور پیدا کنند. اگر چه در وزن ۷۴ کیلوگرم یونس امامی عملکرد به نسبت چشمگیری داشت اما در ۵۷ و ۹۷ کیلوگرم افت بدنی نمایندگان کشتی ایران در طول مسابقه کاملا چشمگیر و حتی از دید هادی عامل گزارشگر و کارشناس این رشته نیز پنهان نماند.

ضعف بدنی احمد محمدنژاد جوان در کشتی اول برابر تاجیکستان کاملا مشخص بود و شاید اگر درخواست چلنج تیم حریف نبود نتیجه متفاوتی رقم می‌خورد. همچنین مصدومیت مصلحتی امیرعلی آذرپیرا برابر آرش یوشیدای ژاپنی موجب شد تا وی نزدیک به یک دقیقه استراحت پزشکی داشته باشد. این ضعف بدنی و نفس کم آوردن در هماوردها در حالی است که نامداران کشتی جهان در بیشکک حضور نداشتند و شمار زیادی از آنان در رقابت‌های جهانی بلگراد سهمیه کسب کرده بودند.

سوت پایان کشتی‌های ایران هر چند که با کسب ۲ سهمیه آزادکاران نواخته شد اما زنگ هشداری برای ورزشکاران این رشته بود که باید با بزرگان کشتی جهان از روسیه، آمریکا، گرجستان و کشورهای دیگر رقابت داشته باشند.

در آوردگاه پاریس، آمریکایی‌ها با تکیه بر قدرت بدنی و آمادگی بالای خود در تشک کشتی حاضر می‌شوند و البته این موضوع در چند سال گذشته مورد توجه دیگر کشورهای صاحب‌نام کشتی جهان نیز قرار گرفته است.

سبکی که در گذشته نفراتی مانند جردن باروز، دیوید تیلور و کایل اسنایدر از قهرمانان جهان و المپیک به خوبی آن را به نمایش گذاشتند.

منبع: ایرنا